Pijlsweerd
Toen de migranten kwamen waren er huisjesmelkers in de wijk actief, die de beschikbare woningen als pension verhuurden of in de zeventiger jaren als koopwoningen aanboden aan migranten die hun gezin wilden laten overkomen. Omdat er veel migranten in Pijlsweerd woonden kwam er in de wijk al snel specifieke aandacht voor migranten. Zo waren er vanaf de zeventiger jaren twee scholen, waar veel migrantenkinderen onderwijs kregen. Op de Weerdsingel was de Casimirschool,
CASIMIRSCHOOL
waar vooral veel Turkse kinderen zaten. Op die school kwam ook de eerste Turkse onderwijzeres Nedret Kosar werken, die lessen gaf in de eigen taal. Op de Amsterdamsestraatweg was de Bonifatiusschool, die ook wel de ‘Griekse school’ werd genoemd, omdat daar in het weekend Griekse lessen waren, georganiseerd door Griekse ouders. Op beide scholen werden op dinsdagavond en op zondagmiddag Nederlandse taallessen voor mannen georganiseerd door de ‘Werkgroep Internationaal Beleid’.
In Pijlsweerd ontstond ook de eerste moskee in de Otterstraat , op initiatief van de Stichting Islamitisch Centrum. Vijf jaar lang werden er gebedsdiensten gehouden vooral voor Turkse migranten, ook de koranlessen voor kinderen vonden hier plaats. Omdat de moskee overlast veroorzaakte in de buurt moest de moskee sluiten. De Turkse gemeenschap kreeg daarna de beschikking over de Ulu-moskee in Lombok. In 1977 werd voor de Marokkaanse moslims in een pand aan de Bemuurde Weerd de ‘El Fath’-moskee gevestigd.
Eind zeventiger jaren, toen de gezinshereniging op gang kwam, begon een groep vrijwilligsters in de wijk Nederlandse taallessen te geven bij vrouwen thuis. Al snel werd in samenwerking met vrouwenwerkster Joke Goslinga van het buurtwerk besloten om taallessenvoor Turkse en Marokkaanse vrouwen in het buurthuis op de hoek van de Bethlehemweg te organiseren. Niet lang daarna kwam de eerste Turkse buurtwerkster, Vildan Șengüller, in Pijlsweerd werken. Er kwamen steeds meer activiteiten voor migrantenvrouwen: naailessen en zelfs een praatgroep voor Turkse vrouwen.
Eind zeventiger jaren ontstond ook de theatergroep ‘STUT’ in Pijlsweerd. STUT bestaat nog steeds en maakt toneelvoorstellingen over maatschappelijke kwesties, gebaseerd op de ervaringen van gewone mensen. Het eerste toneelstuk over huurweigering werd gespeeld door buurtbewoners van Pijlsweerd en opgevoerd in het buurthuis. In 1992 worden voor het eerst "allochtone" bewoners bij het werk van STUT betrokken.
Toen de Casimirschool in de tachtiger jaren werd opgeheven, werden de Griekse en Italiaanse verenigingen in het vernieuwde pand ‘Centrum de Singel’ gehuisvest.
Bijeenkomst in Centrum De Singel
In het Centrum werden in de jaren daarna veel activiteiten en feesten georganiseerd.
Griekse nationale feestdag 28 oct
Aan de randen van Pijlsweerd begonnen veel migranten een eigen zaak. Een van de eerste ondernemers was Amrino die een winkel opende aan de Bemuurde Weerd. Aan de Amsterdamse straatweg zijn nog steeds veel supermarkten, café’s, cafetaria’s, kappers, die eigendom zijn van migranten.
Momenteel is Pijlsweerd een wijk waar relatief veel alleenstaanden wonen, meer dan de helft van de bewoners. Er zijn minder gezinnen met kinderen dan gemiddeld in Utrecht.Het gemiddelde inkomen is er laag: bijna de helft van de bewoners heeft een laag inkomen. Pijlsweerd is weliswaar een wijk, waar het nodige moet gebeuren op het gebied van bijvoorbeeld veiligheid en opvang van jongeren, maar is niet aangewezen als een van Utrechts krachtwijken.
Er is een nieuwbouwproject ‘Zijdebalen’ langs de Vecht,waar huurwoningen in de vrije sector en dure koopwoningen worden gebouwd. Voor de inwoners van Pijlsweerd onbereikbaar, maar het zal waarschijnlijk nieuwe groepen bewoners aantrekken. Er is een plan van aanpak gekomen om het Noordse park, dat behoorlijk verloederd en vervuild was, op te knappen. De buurtbewoners hebben hiertoe zelf het initiatief genomen.